Grens Varna - geduld is een schone deugd

1 augustus, vandaag steken we de grens over naar Rusland. We staan om 6u op want om 7u is het briefing en dan gaat het in karavaan naar de grensovergang in Varna, waar we om 10u30 verzamelen op de parking van een tankstation.  Van daaruit vertrekken we in groepjes van 5 naar loket nr 1 waar we een formulier moeten afhalen. Rond 11u30 staan we aan loket nr 1. Het zonnetje schijnt, de sfeer zit erin en we denken dat we over een paar uurtjes wel de grens over zijn. Maar dat draait anders uit …

Om 15u06 hebben we eindelijk ons formulier van loket nr 1 en daarop staat dat we om 3u vannacht een bonnetje mogen gaan afhalen aan loket nr 2 aan de andere kant van de parking. Iedereen in de groep heeft een ander uur. Wij zitten in de laatste groep.

Om 16u30 is nog geen enkele auto van onze groep de grens over. Ook niet die die om 14u al een bonnetje mochten gaan halen. Een paar koppels houden het voor bekeken en besluiten terug te  keren naar Tallinn om dan morgen de veerboot naar Helsinki te nemen. Wij beslissen om te blijven. We hebben nu al zoveel moeite gedaan dat we het nu niet zomaar willen opgeven.

21u00 – de zon gaat onder en wij staan hier nog met 10 Volvo’s te wachten op een bonnetje. Een Italiaanse dame die hier ook al sinds vanmorgen staat, begint helemaal te flippen. Die trekt het niet meer en maakt rechtsomkeer. Wij proberen er met z’n allen het beste van te maken, maar eerlijk gezegd is de lol er stilaan af. DJ en Gijs bakken wat spiegeleieren voor de groep. Handig dat die mannen alles bij hebben. We krijgen bericht van Emile en Yuri dat zij intussen in het hotel geraakt. Die zitten nu al pinten te pakken terwijl wij hier verkleumd in de auto zitten. De pietzakken!

00u15 – DJ maakt ons wakker. Een aantal van ons hebben nieuwe uren en zijn van 22 en 23u opgeschoven naar 10u morgenochtend. Philip en Gijs lopen ook snel naar loket, maar krijgen de boodschap dat ze maar gewoon op het scherm moeten kijken of nummerplaat verschijnt. Eén ding is zeker: we staan hier zeker tot morgenvroeg of zelfs morgenmiddag. Iedereen probeert dan maar wat te slapen.


3u30 – Eén of andere Rus zegt dat we naar ’t loket moeten. Iedereen dus daar naartoe. Eentje krijgt direct een bonnetje, de rest mag formulieren afgeven maar moet wel nog ‘even’ wachten … We zetten de auto’s alvast wat dichter bij het loket, zodat die pipo ons niet vergeet. Veel indruk maakt het niet want een uur later staan we er nog. Tot een Russische dame e.e.a. voor ons begint te vertalen en die kerel aan het loket zenuwachtig wordt. Hij raakt er niet meer wijs uit en besluit dan maar om iedereen snel een handgeschreven ticketje te geven.

4u54 hebben we alle 10 ons ticket en kunnen we richting grens. Eerste 3 posten gaan vrij vlot maar aan de 4e moeten er weer formulieren ingevuld worden en wordt alles grondig gecheckt. Langzaam maar zeker schuiven we één na één de grens over tot we om 7u30 allemaal over zijn. Eureka! De 10 van Varna zijn er na 20u eindelijk over. Nu maar hopen dat St-Petersburg al die moeite waard is.