Epiloog

Ik wil eindigen met een paar uitspraken van de wijze D.J.,

beetje in zichzelf gekeerde filosoof / limerickbelleman, die op grote

"Volvo ervarings verkondigingen" van velen steeds een eigen originele mening heeft.

Even ter illustratie.

Op het ogenblik dat we net boven de poolcircel onze kleren uittrokken om in het meer te gaan zwemmen, filosofeert hij als volgt:

Zoals iedereen wel weet wil ik die met de dikste reet...!

In Rusland in de lobby van het hotel tijdens een gezellig samenzijn komt er plots uit z'n mond:

Er was eens een dominees dochter uit Urk,

die had me er eentje van kurk,

niemand geraakte er door,

zelfs niet meneer pastoor.

Daarom nam hij haar maar langst achter,

de schurk.

Met deze woorden sluit ik het komplete reisverhaal "BottenvikenTour 2011"af

en wil ik namens Lieve en mezelf iedereen bedanken voor één van de mooiste ervaringen

uit ons leven.

Wat er nu in België ook gezegd wordt over die "Hollanders" ... we zullen het

(nu ja 't zal heeel moeilijk zijn, maar allez) afdoende tegenspreken ... :-)

In elk geval nog eens enorm bedankt en in 't bijzonder aan Emile en Yuri (Robin & Batman),

D.J. en Gijs en Corrie en Jaap.

Met vriendelijke groet,

Fie (Philip) & Lieve

De Morning after

Geslapen als een roosje (lees: varken), met een kop van de meest massieve houtsoort, en vooral weer een ochtendhumeur ... aanschuiven voor een hoop spek met eieren en witte bonen en bah ... allemaal bucht (bucht: zie vlaamse woordenboek).

Beetje bekomen op het dek om even later af te zakken naar de parkeerruimtes van de boot.

'k Begin stilaan terug op aarde (eigenlijk zee) te komen en zie dat iedereen bij z'n in de lange rij staande Volvo beetje sip kijkt. Tijd om afscheid te nemen, persoonlijke herinneringen komen naar boven ... ja dat was het wel, wat een tocht, wat een ervaring.

Stilaan verlaat de caravaan Volvo's de buikruimte van de luxueuze overzetboot en we beseffen samen, iedereen eigenlijk dat dit het laatste beeld is van onze komplete groep, de volledige sliert van 37 ouwe robuuste, karaktervolle, zeer betrouw- en dierbare Volvo's.

We worden uitgewuifd door de bootmascotte en nog ander schoons en kijken vlug nog in het rond om toch nog wat visueel mee te pikken ...

Voor we het weten, rijden we op de snelweg en verzadigt de groepsmeute

in het algemene verkeer.

Na tientallen kilometers snelweg huiswaarts blijven we naar aloude traditie,

nu ja ... tourgewoonte, over met Yuri en Emile ... voor de laatste koffiestop.

Ook hieraan komt stilaan een eind en we zetten het allerlaatste stuk in richting "België", huiswaarts (Kiel-D  Aalst-B  720Km).

De Overtocht

Afspraak om 15:30h op de grote parking voor de fotoshoot van de groep. Met z´n allen (de auto's) op rijen achter elkaar en zelf ervoor. Eén der onzen, Rob kruipt in een paal op voldoende hoogte en trekt de totaalfoto's.

Nu vlug richting incheckpoint voor de boot en rijden maar, recht in de buik van dit zeemonster. Aangezien we (weeral) als allerlaatste op de fotomeeting waren, zijn wij, Lieve en ik, zo goed als eerste op de boot.

We laten ons reisvehikel achter en zoeken onze kajuit op ... da's raar, we hebben elk een ander nummer wat betreft de slaapruimte ... ooh ... wordt leuk....!!!

Naarmate de groep groter wordt in de lange kajuitgangen, wordt het steeds meer en meer duidelijk dat alle partners van alle koppels bij iemand anders slapen ... fun, fun, fun gegarandeerd ... een laatste "Surprise" van Jaap ... "De Partnerruil"... dan nog wel een internationale ... Nederland-België gespeeld in Zweden ...

Tja, het lot der partneromwissel heeft beslist ... er zijn er die geluk hebben en er zijn er die het met iets minder moeten stellen ... voor mezelf geen probleem, ik hou wel es van een paar Km's met een iets oudere auto ... (grapje) .. of toch ni, ... het was een echt misverstand !!

Enfin, tickets werden omgeruild naar de oorspronkelijke partnersamenstelling en enkele ontbrekende kaartjes werden uitgedeeld ... einde gevoelspaniek (althans bij sommigen).

Na de kajuit- en bootverkenning is het tijd voor het afsluitmaal. De sfeer is goed, iedereen aan tafel, eten is lekker en het moment van de prijsuitreiking is aangebroken.

De laureaten ontvangen hun welverdiende beker voor de mooiste auto van deze tour en het feestje zit op de rails ... tot we (zoals meestal) de tent sluiten ... op zoek naar onze "echte gemeenschappelijke kajuit".